Bak kızıl şalını aldı toroslar sırtına
Birazdan kaybolur bütün firari gerçekler
Unutulur dokuma tezgahlarındaki kilimin örgüsü
Ve bir meltem okşar sıcaktan kurumuş tenimi.
Sahte bir ölüm yoklar Akdeniz’in uçsuz kıyılarını
Bir aşığın sazından dökülür nigâra yazılan türküler
Nağme nağme titrer sazının telleri
Ve karanlığa gizlenir bütün aşklar hiç yaşanmamışçasına.
Sonra umut olur, düşer gözlerden yaşlar
Ok olur saplanır bağrıma ayrılıklar
Yalnızlık hissettirir kendini reyhan kokulu tepelerde
Bir yiğit ölür, şakaklarında boncuk boncuk ter .