Bu eğitim-öğretim yılı başında liseye başlayanlar, daha önceki yılların fenomenlerinden Anadolu Öğretmen liseleriyle karşılaşmadılar. Neden? Nabi Avcı sağolsun Ortaöğretim Genel Müdürü Ercan Türk’le işbirliği yapıp 1849’dan bu yana süregelen öğretmen lisesi kavramını bitirme kararı aldı. “Sağolsun” derken kinaye yapmadım. Cidden sevindim bu duruma. Bu sistem çok bile sürdü.
Beni öğretmenliğe düşman biri sanmayın. Öğretmen lisesine de. Hatta bu yıl Anadolu Öğretmen Lisesi mezunu olarak lise hayatıma nokta koyuyorum.
Öğretmen lisesinin amacını yazmama gerek var mı bilmiyorum. Öğretmen yetiştirmek işte. Burada geçmişine inip bugüne kadar neler olduğunu anlatacak değilim. Darül Muallimin açıldığı zamanlarda öğretmen yetiştirip idadilere(zamanın liseleri) atama yapıyorlarmış. Zamanla ne olduysa olmuş. Son haliyle de Eğitim Fakültesini tercih edecek lise öğrencilerine ciddi boyutta bir ek puan vermesiyle tanınıyordu.
Kapanmasını desteklememdeki sebebe gelince;
Öğretmen lisesi öğrencilerinden kapatılma ya tepki gösterenlere sorun bakalım öğretmenlik isteyen var mı? Adı sanı var diye okula gelmiş(kendimden biliyorum) bana laf yapıyor. Hadi ciddi ciddi öğretmen olacak diyelim. Haberlerde bas bas bağırıyorlar “Şu kadar bin öğretmen açıkta, hepsi atama bekliyor.” Daha çok bekler. Bu kadar boşta öğretmen adayı varken, liseden tekrar tekrar takviye yapmanın anlamı var mı? Bu, öğrencinin hayatından 4 sene çalmaktır. Yıllardır atama bekleyen adamın ekmeğiyle oynamaktır.
Kapansın işte, ne güzel. Bir diğer öğretmen fabrikası Fen-Edebiyat fakültelerine verilen formasyon hakkını da geri almışlar. İyi olmuş. Eğitim fakülteleri de kapansın hatta. Ortadaki yığıntı bir bitsin. Yeniden açılamayacak diye bir şart yok sonuçta. Saçmalamanın alemi yok.
Bugün de içinde olduğum bir sorunla ilgili oturduğum yerden ülkeyi kurtardım. Hadi hayırlısı.
